Dwie osoby zmieniły bieg historii i przebieg rzymskich podbojów nad Łabą. Pierwsza to nieudolny namiestnik Publiusz Kwintyliusz Warus. Pochodził z rodziny senatorskiej, a jego ojciec Sekstus Kwintyliusz Warus, zaangażowany prawdopodobnie w spisek przeciwko Cezarowi, popełnił samobójstwo.
Publiusz Warus był konsulem w 13 roku p.n.e., potem namiestnikiem w Afryce i Syrii. Ożenił się z Wipsanią Marcellą, córką Marka Wipsaniusza Agryppy i Klaudii Marcelli, i poprzez to małżeństwo wszedł do rodziny cesarza Augusta. Współczesny opisywanym wydarzeniom rzymski historyk Wellejusz Paterkulus (ok. 20 p.n.e. – 30 n.e.)
Druga osoba dramatu to pochodzący z plemienia Cherusków Arminiusz, rzymski obywatel i ekwita, który służył w wojskach pomocniczych (auxilla).
Umiał doprowadzić do sojuszu między germańskimi plemionami Cherusków, Marsów, Chattów, Brukterów, Chauków i Sykambrów. Paterkulus pisze o nim, że był potomkiem znakomitego rodu: „dzielny w boju, odznaczał się bystrym umysłem, inteligencją większą niż barbarzyńska i żarem ducha, przebijającym z twarzy i oczu (...). Trzeźwy obserwator, wiedział doskonale, że najłatwiej zaskoczyć człowieka, który niczego się nie obawia i że z reguły źródłem katastrofy jest poczucie bezpieczeństwa” (II 118).
Wojownik germański z długim mieczem galijskim i romboidalną drewnianą tarczą i Legionista rzymski w kolczudze i hełmie, uzbrojony w krótki miecz, sztylet i tarczę
Imperium rzymskie i barbaricum, i w. p.n.e. – i w. n.e.
No comments:
Post a Comment